Zwierzęta futerkowe potrzebują witaminy E
Witaminy E i K są to witaminy rozpuszczalne w tłuszczach. Gromadzą się one w organizmie zwierzęcia i w przeciwieństwie do witamin rozpuszczalnych w wodzie (C, K oraz witaminy z grupy B) nie są wydalane z moczem. Witaminy pełnią bardzo ważne funkcje życiowe, zarówno niedobór (hipowitaminoza) jak i nadmiar (hiperwitaminoza) są szkodliwe dla organizmu zwierzęcia. Witamina K w przeciwieństwie do witaminy E syntetyzowana jest w organizmie zwierzęcym. Zwierzęta futerkowe potrzebują witamin, a ich dostarczenie jest obowiązkiem każdego odpowiedzialnego hodowcy tych zwierząt.
Zwierzęta futerkowe – witamina E kluczowa
Witamina E złożona jest z tokoferoli o różnej aktywności biologicznej. Jest ona odporna na wysoką temperaturę. Bardzo łatwo ulega utlenianiu pod wpływem światła, niektórych pierwiastków (miedź, mangan, żelazo) i tlenu. Witamina E jest uznana za najważniejszy antyutleniacz (chroni witaminę A przed utlenieniem w przewodzie pokarmowym oraz poprawia jej przyswajanie, chroni również komórki ciała przed utleniaczami) oraz pełni bardzo ważną rolę w przemianie materii. Witamina E wzmacnia ściany naczyń krwionośnych oraz chroni erytrocyty (krwinki czerwone) przed przedwczesnym rozpadem. Stymuluje również odpowiedź immunologiczną na wprowadzony do organizmu antygen szczepionkowy. Witamina E decyduje o prawidłowym przebiegu funkcji rozrodczych. Zapobiega osłabieniu popędu płciowego u samców, zmniejszeniu żywotności plemników oraz przedłużaniu ciąży i rodzeniu słabych miotów przez samice. Mięsożerne zwierzęta futerkowe nie potrafią jej syntetyzować, dlatego są uzależnione od jej ilości w pokarmie. Występuje ona w śladowych ilościach w mleku matki. W organizmie gromadzona jest głównie w wątrobie, mięśniach, tłuszczu, mózgu, nerkach i przysadce.
Zwierzęta futerkowe mogą cierpieć z powodu niedoboru witaminy E
Niedobór witaminy E powoduje straty w rozrodzie (niepokrycie samic, jałowienie, poronienia, zamieranie płodu i ich resorpcję; u samców zwyrodnienie nasieniowodów i zahamowanie spermatogenezy), niedokrwistość oraz zwolnienie tempa wzrostu. U młodych norek w wyniku hipowitaminozy występuje tłuszczowe zwyrodnienie wątroby, dystrofia mięśni (zmiany patologiczne w mięśniach i tkance łącznej), zwyrodnienia w sercu i mięśniach poprzecznie prążkowanych (szkieletowych). Często zdarzają się padnięcia młodych zwierząt w okresie jesienno – zimowym. U nowo narodzonych lisów padłych z powodu niedoboru witaminy E często występuje brązowy, galaretowaty wysięk pod skórą, zażółcenie wątroby, bladość i zwyrodnienie mięśnia sercowego i mięśni poprzecznie prążkowanych.
Tekst ukazał się pierwotnie w kwartalniku „Zwierzęta Futerkowe” wydawanym przez Polski Związek Hodowców Zwierząt Futerkowych
Napisz do nas
Fachowo udzielimy odpowiedzi na każde pytanie dotyczące hodowli zwierząt futerkowych w Polsce i na świecie